Sabíades que o día 21 fará 176 anos que naceu a gran escritora galega Rosalía de Castro?
Para empezar a recordala aquí tedes unha...
...breve Biografía
Rosalía de Castro, poetisa e
novelista española, naceu en 1837, en Santiago de Compostela. Filla de nai
solteira dunha familia galega adiñeirada e dun sacerdote José Martínez Viojo,
figura no rexistro civil, como filla de pais descoñecidos.
Os seus
primeiros anos pasounos ao coidado da familia paterna, gustáballe a música, o
debuxo e a declamación. Anos máis tarde, viviu coa súa nai en Santiago de
Compostela; en 1855 trasladouse a Madrid e foi alí onde publicou a súa primeira
obra, o poemario en castelán titulado "La Flor" (1857). Este libro recibiu moi
boas críticas do historiador e escritor Manuel Murguía (1833-1923). En 1858
Rosalía e Manuel casáronse e debido á actividade do seu esposo, percorreron
varias rexións de España.
En 1859 Rosalía escribiu a novela "La hija del
mar" como unha homenaxe ao valor da súa nai que, sendo solteira, soubo desafiar
a sociedade dese momento. Tras morrer a súa nai en 1862, o matrimonio
trasladouse a Galicia; alí escribiu un pequeno libro de poesías, "A mi madre",
onde expresou a súa gran dor e soidade. Ferviente defensora das culturas
autóctonas e tradicionais, Rosalía foi precursora do renacimiento cultural da
literatura galega, escribindo o seu primeiro libro en lingua galega, considerada
ata ese entón, só un dialecto, "Cantares galegos" (1863) onde fai unha denuncia
social do pobo galego maltratado e explotado en terras estranxeiras.
En
1868 trasladouse a Simancas, Valladolid, cando o seu marido é nomeado director
do arquivo da mesma localidade, permanecendo dous anos. A partir de 1871 viviu
en Galicia.
A perda dos dous fillos menores dos sete que tivo e a
tendencia melancólica do seu carácter, sumiron a Rosalía nunha fonda tristeza
que se reflectiu en moitos dos seus poemas: nostalxia da súa terra galega,
amores desgraciados, unha visión sombría da existencia humana. Algunha das súas
obras "Ruínas" (1866), "El Caballero de las Botas Azules" (1867), "El domingo de
Ramos" (1881). No poemario "Follas Novas" (1880) segundo libro escrito en
galego, atopamos nuevamente a crítica social: denuncia a marginación do sexo
feminino, dos nenos huérfanos e dos campesiños que debían emigrar por falta de
traballo.
Durante a súa vida Rosalía sufriu o estigma de ser "filla dun
cura", e ao publicar libros e ser muller, non tivo moito recoñecemento da súa
obra. Rosalía de Castro morreu en 1885, aos 48 anos, en Padrón, logo dunha grave
enfermidade. Os seus restos foron trasladados en 1891 a Santiago de Compostela.
Trala súa morte, os escritores Azorín (1873-1967) e Miguel de Unamuno
(1864-1936) foron os que máis valoraron a súa obra, nas primeiras décadas do
século XX. En 1963 aos cen anos de ser publicado o seu primeiro libro en galego,
houberon en Galicia varios actos para homenajear a Rosalía de Castro. Na
actualidade, as súas creacións literarias seguen sendo obxecto dunha gran
bibliografía e crítica literaria, sendo os seus poemas traducidos a varios
idiomas. Está considerada como a precursora e innovadora do movemento romántico
español.
